We zijn een weekje op reis geweest naar Rhodos. Maar hoe verliep zo een week hotel met een 1-jarige nu en vooral de vlucht? Wel we moeten zeggen dat we nog maar eens heel fier kunnen zijn op zo een brave, rustige dochter!

De heenvlucht vertrok met 30min. vertraging en we kregen de melding toen we al zaten en onze gordel om hadden, dus entertainment was aan ons. Een leuk dierengeluidenboek dat we kregen voor Annabelle’s verjaardag en een sleutelbos brachten soelaas. Tijd om om te stijgen. We maakten er een prettige beleving van. Papa maakte vliegtuiggeluiden (hij oefent dan ook bijna elke dag als hij gaat werken ;-)) en ik lachte dat het zo leuk was – terwijl de buurvrouw het bijna in haar broek deed want net vertelde dat ze ongelooflijk veel schrik had -. Eens in de lucht lazen we een boekje, mocht ze eens rondstappen en sliep ze de laatste 2u. Geen geween, geen oorpijn blijkaar ook. Joepie!

Na 3u30 vliegen kwamen we aan in het bloedhete Rhodos. Op naar de valiezen! Maar eerst toch eens plassen. Een nadeel van 16weken zwanger zijn, mijn blaas staat telkens op springen. En telkens weer vergeten dat ik het toiletpapier niet in het toilet mag gooien, maar in de vuilnisbak ernaast (habits – ik vind het trouwens echt vies).

Valiezen rollen als eerste van de band en papa staat ons op te wachten. Klaar om te vertrekken naar het hotel – Mitsis Rhodos Maris 5*-.

We huurden een wagen voor de hele week. Zo moeten we niet wachten op zo een touroperator bus en kunnen we de hele week doen waar we zin in hebben. De auto was een Nissan Note en zat verrassend ruim. Annabelle werd in een maxi-cosi achtige stoel gezet, aangezien de grotere kinderstoel geen echte handleiding had en er precies vanalles aan ontbrak. Maar daar maakte ze geen probleem van, kon ze lekker in dutten.

Na een dik uur rijden kwamen we aan in ons hotel, mochten we meteen aan het buffet aanschuiven en gingen we naar onze bungalow. AIRCO!!!

Wat deden we zoal ter plekke:

• We bezochten Rhodos stad 2x. Op een uurtje rijden van ons hotel ongeveer. We namen er de tweede x een treintje die een aantal bezienswaardigheden aandeed zoals de Acroplis, beetje zicht op zee,… Niet heel speciaal allemaal maar er was wind in de trein, wind!
• De vlindervallei waar 1 soort vlinders fladdert/rust op bomen. Op 15min. ben je erdoor gewandeld en het is eigenlijk allemaal hetzelfde maar het is een uitstap 🙂
• Parsonissi, een schiereiland, waar de Egeische en Middellandse Zee samen komen. Hier stond er heel veel wind wat we wederom geweldig vonden 🙂 Een paradijs voor kitesurfers en windsurfers en leuk om eens te zien
• Lindos, een wit dorpje, waar je met de ezel naar boven kan (maar wat wij niet deden… ik kan er echt niet aan doen dat ik het onverantwoord vind dat mensen bovenop een ezel kruipen… niet enkel kinderen nee, ook volwassenen van boven de 80kg…) en waar vooral beneden veel toeristenwinkeltjes te vinden zijn

Wat ons vooral bijblijft:

• Ongelooflijk vriendelijke mensen in Griekenland die gek zijn op kinderen. In het hotel was het rijtje schuiven om in Annabelle’s wangen te knijpen (liefdevol gelukkig), haar te entertainen tijden het eten, werden probleempjes meteen opgelost,…
• Rhodos in augustus is leuk maar voor ons te heet. Na 15min. wandelen waren we echt kapot. Betere tijden zijn volgens ons mei/juni of september.
• Het hotel ons ding echt niet is. Luide muziek aan het zwembad, amper schaduw en zonnebedden gereserveerd door egoïstische toeristen die de halve dag er niet zijn. We hadden iets anders verwacht op dit vlak maar maakten er het beste van.
• Dat Annabelle haar watergewenning zijn vruchten afwerpt. Vanaf dat ze haar voetjes in het zwembad of de zee steekt begint ze te gieren van plezier. Het is een plezier om te zien. Nadien sliep ze ook nog eens elke middag 2/3u in de kinderwagen aan het zwembad. Blij dat we investeerden in een “pram pack” om onze zalige CYBEX PRIAM mee te nemen!
• Annabelle haar echte goede stapjes zette en nu ook “kaka” zegt als ze kaka gedaan heeft 🙂

De terugvlucht was rond de middag dus geen idee of het ook zo vlot zou gaan en ze goed zou slapen. We entertainden haar terug zoals op de heenvlucht en hadden het geluk dat er niemand op de derde zetel zat. Annabelle kon dus tijdens de vlucht wat rechtstaan tussen ons in. Het laatste uur van de vlucht werd ze moe en papa heeft de gave om haar heel rustig in slaap te wiegen op zijn arm. Ze sliep zelfs door de landing heen en door het geluid uit de speakers.

We kunnen alleen maar met een grote glimlach terugkijken op onze reis! We hebben er met zijn drie (4) van genoten!

Kalimera!