Ondertussen zijn we hier halfweg onderweg naar baby 2 (jip het blijft nog steeds een geheim wat het wordt) en ik merk toch dat deze zwangerschap niet te vergelijken is met de vorige.

Maar wat is er zo anders en hoe komt dat?

• Eerst en vooral loopt hier al een 13maandertje rond die wel heel flink is maar soms toch ook ongelooflijk veel aandacht vraagt, gepakt wil worden, geknuffeld wil worden, niet goed weet wat ze wil,… – Tijdens dit schrijven loop ik voor de 2de keer naar boven – We beslisten ook dat ze pas naar de crèche gaat in januari, als baby 2 er bijna is. Dat maakt het natuurlijk heel druk. Continu voor een baby zorgen, dag in dag uit en tegelijkertijd zelf misselijk zijn, moe, rugpijn hebben,… Ok ik mag me gelukkig prijzen dat ik niet hoef te werken (omwille van CMV verwijderd van mijn werk) maar ik heb ongelooflijk veel respect voor huismoeders want ik vind het echt soms zo zwaar! Mijn vriend is vaak uit werken en soms voor een aantal nachten ook weg dus alles is dan voor mij. Hij doet wel zijn best als hij er is en speelt ongelooflijk liefdevol met Annabelle maar de momenten alleen met haar zijn soms heel zwaar. Tranen vloeien hier af en toe (door de lieve hormoontjes ook).
• Voorbereidingen: geboortekaartjes – geboortelijst -…. Waar ik vorig jaar als een bezetene zat te naaien voor de geboortezakjes van Annabelle, heb ik er nu geen fut voor en geen tijd (ik hoor je al denken, geen tijd en je bent altijd thuis? Wel lees dan nog eens de alinea hierboven na :-)). Ons kaartje zit quasi in ons hoofd maar is nog lang niet af, de geboortesuiker heb ik al 10x veranderd en we zijn al halfweg, help! Oja, zei ik al dat ik hou van “alles op tijd af hebben”… Ik word er dus een beetje gek van. De kamer van baby 2 zal ook niet geschilderd en in orde zijn, aangezien we op dit moment bezig zijn met het ontwerpen van onze eigen woning die binnen ongeveer 2 jaar af zou moeten zijn. Ik kijk wel al ongelooflijk uit naar de inrichting van die twee kinderkamers in ons nieuw huis.
• Zwangerschapsyoga en vrije tijd. Oja ook dat is toch wel wat anders. Vorig jaar ging ik elke week naar de zwangerschapsyoga want het was ontspannend en leuk. Dit jaar is het quasi onmogelijk, tenzij ik een babysit zoek maar daar heb ik eigenlijk geen zin in (ok ik doe het mezelf aan nu zeker?!). Maar ik mis het op zich niet echt, het was wel een leuke afwisseling toen. Zwemmen gebeurt nu af en toe (mijn voornemen van 2x/week haal ik niet) als ik er zin in heb en ik mezelf naar het zwembad kan slepen. Ik nam een abonnement maar zelfs dat helpt precies niet echt :p
• Maar de komst van Annabelle zorgde er wel voor dat het hier compleet begint aan te voelen (met nr. 2 op komst). We kijken al uit naar de reisjes met de kinderen in de toekomst, de verhalen die ze vertellen, fratsen die ze uithalen,…

En nu ga ik me in de zetel gooien na een vermoeiende – 13 maanden sprong – dag!