Bijna 4 maand is ze, ons roze hoopje 😉

Maanden van slapeloze nachten, tranen (van geluk en vermoeidheid), momenten vol plezier en vreugde.

Reflux had ze van in het begin, daar krijgt ze momenteel nog steeds ranitidine (maagzuurremmer) voor. Haar stoelgang ging en gaat ook nog altijd niet van een leien dakje. Lactulose kregen we voorgeschreven maar dat bleek een enorm gepruts. We masseren nu uitvoerig haar buikje en de geurbommen krijgen we er gratis bij 😉

Annabelle is aan het veranderen. Het hulpeloze,”platte” babietje is aan het veranderen in een dametje dat rammelaars vastgrijpt, uitvoerig zevert op haar kleertjes en giechelt. Ze wordt een echt individu’tje.

De katten hebben haar aanvaard als een deeltje van ons gezin (eerst toonden ze dat ze liever maar met twee waren door gezwind de gordijnen in te springen, jaja de nieuwe op maat-gemaakte-gordijnen, grmbl).

 

Ik (allez samen met vriendlief) besliste ondertussen ook om thuis te blijven tot Annabelle 13maand zal zijn. Ik neem ouderschapsverlof op want wil dolgraag onze kleine meid zien opgroeien in al haar facetten.

Het begon eigenlijk met de borstvoeding. In het begin liep die heel stroef, zoals ik al vertelde, maar nu is het zo een gemak en de beste voeding voor haar dat ik echt niet wou afbouwen. Daardoor zijn we beginnen nadenken en rekenen en hebben we beslist. En er viel een grote pak van mijn schouders. Weten dat ik ons kleintje niet binnen 7 weken moet achterlaten, doet deugd 🙂

 

Volgende week check up bij de pediater en evaluatie i.v.m. reflux. Ik hoop dat we kunnen afbouwen en dat ze gewoon kan beginnen drinken zonder elke ochtend en avond moedermelk te moeten vermengen. Maar we zien wel. Andere optie zou het geven van groentenpap kunnen zijn, maar ik wou heel graag 6maand exclusief bv geven, dus ik hoop stiekem dat de dokter daar niet over begint. We zien wel.